First thing first.
Saya tak tahu kenapa perasaan serba salah ni taknak pergi dari hati saya. Walaupun saya tahu, tu bukan salah saya. Tu salah awak! YA, TU SALAH AWAK! Ergh tak, tu salah saya :'/ Saya tak tahu kenapa saya kata tu sebenarnya salah saya. Mungkin sebab nampak kilauan pasir daripada permata. Dan saya tak tahu macam mana nak bagitahu awak yang saya betul betul mintak maaf. Saya tahu setakat kata kata maaf dalam belog ni tak membawa apa apa perubahan dekat hati awak. Saya betul betul mintak maaf. Sekarang awak dah boleh bawak sepanduk bertulis "SERVE YOU RIGHT" dan buat party besar besaran semperna meraikan kebodohan saya ni. Tapi saya betul betul mintak maaf.
Kenapa awak? Kenapa perasaan rindu saya dekat awak macam membuak buak kali ni? Tak, serious saya tak pernah rindu awak sampai macam ni. Tapi kenapa saya rindu awak? Kenapa sekarang? Kenapa disaat saya tahu rindu saya takkan dibalas? Bila mata saya bertemu dengan mata awak, saya terpaksa alih pandangan saya dekat tempat lain. Sebab saya tak kuat utk pandang mata awak. Sebab saya tak boleh terima kebenaran yang semua ni habis macam ni je. And I end up feeling so stupid like this. Why like this?
Cerita ni dah macam dalam drama. Penuh dengan pelakon pelakon terbaik dan skrip skrip yang gempak kan. Si A menyesal dekat si B tapi time tu si B dah tak pandang belakang dan si A pun kena tinggal macam tu disebabkan perbuatan dia selamani blablabla. Tapi, saya nak awak tahu, ini realiti. Saya tak pernah sediakan skrip utk semua ni. Yea, saya tahu awak takkan percaya. Saya pun takkan paksa awak utk percaya.
